W dniu 28 września 2022 r. zmarł ks. bp Jan Styrna, biskup elbląski senior. Uroczystości pogrzebowe odbędą się w katedrze św. Mikołaja w Elblągu.
W niedzielę 2 października 2022 o godz. 16.00 w katedrze św. Mikołaja w Elblągu odprawiona zostanie Msza żałobna. W poniedziałek 3 października 2022 o godz. 12.00 odprawiona zostanie z kolei – Msza pogrzebowa, a po Mszy nastąpi złożenie ciała zmarłego Księdza Biskupa w krypcie biskupów elbląskich.
W dniu śmierci bp. Jana podczas Mszy św. wieczornej połączonej z nowenną do Matki Bożej Nieustającej Pomocy w jego rodzinnej Parafii w Szczepanowie modlono się o spokój duszy zmarłego rodaka.
Requiescat in pace!
Uroczystości pogrzebowe śp. ks. bp. dr. Jana Styrny, drugiego pasterza Diecezji Elbląskiej
+ + +
Kościół katedralny pw. św. Mikołaja w Elblągu
Niedziela 2 października
15:30 wprowadzenie trumny z ciałem Księdza Biskupa do kościoła katedralnego i uroczyste nieszpory żałobne;
16:00 Msza św. żałobna; po Eucharystii czuwanie modlitewne;
17:30 wyprowadzenie trumny z ciałem z katedry;
+ + +
Poniedziałek 3 października
11:00 wprowadzenie trumny z ciałem Księdza Biskupa do kościoła katedralnego; uroczysta jutrznia żałobna oraz różaniec święty za Zmarłego;
12:00 Msza św. żałobna i złożenie ciała Księdza Biskupa w Krypcie Biskupów Elbląskich;
Biskup Jan Styrna – biogram
Urodził się 25 stycznia 1941 w Przyborowie. Od 1955 kształcił się w IV Liceum Ogólnokształcącym w Tarnowie, gdzie też w 1959 złożył egzamin dojrzałości. W latach 1959–1965 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie. Święceń prezbiteratu udzielił mu 27 czerwca 1965 w katedrze Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tarnowie tamtejszy biskup diecezjalny Jerzy Ablewicz. Magisterium z teologii otrzymał w 1971 na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Dalsze studia odbył w latach 1971–1975 w Instytucie Teologii Pastoralnej Wydziału Teologicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Uwieńczył je uzyskaniem w 1975 doktoratu z teologii pastoralnej na podstawie dysertacji Przemiana religijnej funkcji rodziny w środowisku wiejskim (na przykładzie wybranych wsi powiatu tarnowskiego).
W latach 1965–1967 pracował jako wikariusz w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowym Wiśniczu, następnie w latach 1967–1971 w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Krynicy Zdroju. Po ukończeniu studiów doktoranckich, w latach 1975–1977 był ponownie wikariuszem parafii w Krynicy Zdroju, a później w latach 1977–1978 parafii św. Mateusza w Mielcu. Od 1978 do 1980 przebywał w diecezji berlińskiej, gdzie zajmował się duszpasterstwem wśród polskich robotników. W 1980 na własną prośbę wrócił do diecezji tarnowskiej, gdzie został mianowany proboszczem parafii Bożego Ciała w Bieczu. W latach 1982–1991 pełnił jednocześnie funkcję dziekana dekanatu Biecz. W latach 1984–1989 był członkiem Komisji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Ogólnego.
W 1980 objął stanowisko adiunkta w Instytucie Studiów nad Rodziną Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, gdzie do 1982 prowadził wykłady z socjologii rodziny. W 1991 został wykładowcą katolickiej nauki społecznej w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie.
22 czerwca 1991 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji tarnowskiej i biskupem tytularnym Aquipendium. Święcenia biskupie otrzymał 28 lipca 1991 w bazylice katedralnej Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tarnowie. Głównym konsekratorem był biskup diecezjalny tarnowski Józef Życiński, zaś współkonsekratorami arcybiskup Ignacy Tokarczuk, biskup diecezjalny przemyski, oraz Piotr Bednarczyk, emerytowany biskup pomocniczy tarnowski. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „In nomine Domini” (W imię Pana). W 1991 został ustanowiony wikariuszem generalnym diecezji. W kurii diecezjalnej pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Wydziału Duszpasterstwa Ogólnego. W jego kompetencjach znajdowały się: duszpasterstwo specjalistyczne, działanie Wydziału Katechetycznego oraz sprawy personalne wikariuszy. Był ponadto przewodniczącym Komisji Kaznodziejskiej, należał do diecezjalnej rady kapłańskiej, a także przewodniczył Komisji II Ogólnopolskiego Synodu Plenarnego w diecezji tarnowskiej.
2 sierpnia 2003 decyzją papieża Jana Pawła II został przeniesiony na urząd biskupa diecezjalnego diecezji elbląskiej. Ingres do katedry w Elblągu odbył 23 sierpnia 2003. W październiku 2013 ze względu na stan zdrowia złożył rezygnację ze sprawowanego urzędu. Papież Franciszek przyjął ją 10 maja 2014. Do czasu objęcia diecezji przez jego następcę Jacka Jezierskiego, które nastąpiło 28 maja 2014, zlecono mu pełnienie funkcji administratora apostolskiego diecezji.
—
diecezja Elbląska / Diecezja Tarnowska