Jeszcze na przełomie XIX i XX stulecia w prawie całej Polsce centralnej i południowej w Wielką Środę lub w Wielki Czwartek, przy akompaniamencie drewnianych klekotek wielkopostnych i obrzędowych śpiewów, palono kukłę wyobrażającą Judasza. Obecnie ta tradycja mocno zanikła, ale nie brakuje miejsc i osób w Powiecie Brzeskim, które kultywują tą prastarą wielkotygodniową tradycję. Ma ona oczywiście różną formę – niekoniecznie jest to kukła Judasza, czasami są to tylko stare i suche gałęzie, liście, itp.
– W moim rodzinnym Jurkowie w Wielki Czwartek zawsze płoną ogromne ogniska i jest to tzw. „Palenie Judosza” – wspomina o niej pochodzący z Jurkowa Łukasz Kornaś.
VIDEO
Tradycja palenia, wieszania czy topienia Judasza jest tradycją ludową, a nie religijnym rytuałem. Pochodzi z czasów, gdy te dwa światy przecinały się nie tylko w wyobraźni, ale i praktyce, stąd pożegnanie zimy splatano z Wielkanocą. Symboliczne ukaranie Judasza ma związek z jego Zdradą zdrada. Judasz to jeden z dwunastu apostołów, który, według przekazu ewangelistów, wydał Jezusa w ręce oprawców.
Więcej nt tradycji palenia tradycji palenia Judasza w artykule:
Wielkotygodniowy obrzęd palenia Judasza w Polsce południowej <==
—
foto i video: Łukasz Kornaś
IB / kulturaludowa.pl